Παγκοσμίου κυπέλλου το ανάγνωσμα λοιπόν με το Elladistan να συμμετέχει ενεργά(;) στη γιορτή των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων του πλανήτη. Δεν το κρύβω, ανήκω κι εγώ σε αυτούς που περιμένουν κάτι τέτοιες μέρες για να θαυμάσουν το υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο στο σημαντικότερο τουρνουά του κόσμου. Και πως να μην το περιμένω άλλωστε, αφού προκοπή και καλό ποδόσφαιρο στο Ελλάντα βλέπουμε μόνο μέσω συνδρομητικής τηλεόρασης αφού και το Τσου.Λου χάλασε(κερατά Mourinho μας κατέστρεψες τις Τριτοτετάρτες με το...modern football σου).
Βλέποντας λοιπόν τα πρώτα ματσάκια,συμπεριλαμβανομένου και της εθνικής μας μπορώ να πω με σιγουριά ότι σπατάλησα 6 ώρες απ τη ζωή μου που δεν πρόκειται να μου επιστραφούν και κονόμησα έναν πονοκέφαλο διαρκείας από τις βουβουζέλες των Νοτιοαφρικανών.Επειδή η καμπούρα των άλλων δε με πολυαπασχολεί(στον κουβά να μη με ρίξουν και ας κάνουν ότι νάναι), θα προσπαθήσω να δω αντικειμενικά την πάλαι ποτέ πρωταθλήτρια Ευρώπης Ελλαδίτσα μας, χωρίς να υπόσχομαι ότι θα το καταφέρω..
Kickoff λοιπόν και βλέπω 11 παίκτες πίσω από τη σέντρα την ώρα που η μπάλα είναι στην άμυνα των αντιπάλων και αλλάζουν πασούλες.Οκ, αφού συνέρχομαι από το αρχικό σοκ και η κάμερα κατηφορίζει προς την περιοχή μας έρχεται η εικόνα που με κάνει να μη μπορώ να σηκωθώ, σαν να ήμουν στο ρινγκ για 12 γύρους με τον Mike Tyson. Η βασική τετράδα της άμυνας&bonus ο τερματζής μας δεν έχουν ξαναπαίξει ποτέ μαζί ούτε στο οικογενειακό δίτερμα. Δεν αντιδρώ, γιατί βαθιά μέσα μου μια φωνούλα λέει ότι ο Herr Otto είδε όνειρο και πάμε γερά...Στην ευκαιρία του El Toro γκρικ βέρζιον άρχισα να το πιστεύω κι ολας..Όνειρο ήταν και πάάάάάάει...1-0 με γκολ προπόνησης και ο Αλεκάρας πετάει αετό. Το μαρτύριο της σταγόνας στα λεπτά μέχρι τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, με τον καλύτερο δεξιό μπακ του 2004 να μην μπορεί να κάνει τα αυτονόητα,τον Σκωτσέζο Χεβιμεταλλά μας να είναι πιο ατομιστής απο τον μέγιστο Diegο(βλασφημία το ξέρω), τον Michael Phelps των γηπέδων εξαφανισμένο και 2 παίχτες να τρέχουν για 10...Για τον Lukas δεν γράφω τίποτα, το "ωχ" είναι αρκετό.Halftime, κρύο ντους και depon και φτου κι απ' την αρχή.
Δεν προλαβαίνω να πάρω θέση και νιώθω το τρίτο εγκεφαλικό να πλησιάζει σαν το TGV..Ακόμα ένας από τους παροπλισμένους και αμυντικογενής παίρνει τη θέση του μοναδικού που θα μπορούσε να κάνει λίγο πιο ελκυστική την ομάδα την ώρα που υποτίθεται πως κυνηγάμε το σκορ..Δεν έχω βγάλει κάποια προπονητική σχολή, αλλά διάολε, όταν πρέπει να επιτεθείς ΔΕΝ ΒΑΖΕΙΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΓΕΝΕΙΣ ΠΑΙΚΤΕΣ.2-0 με συνοπτικές διαδικασίες μετά από ένα κοφτό "ωχ" από τον μάστορα του είδους και σχεδόν game over.Λέω σχεδόν, γιατί τουλάχιστον η αντίδραση ήταν γρήγορη και εν μέρει σωστή-θεωρητικά πάντα.Στην αναμονή λοιπόν για κάτι καλύτερο.Για περίπου 20 λεπτά η αναμονή άξιζε.Επιτέλους τα παλικάρια μας ξύπνησαν απ'το Jet Lag και προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τη συμμετοχή τους. Λίγο ξύλο,λίγη πίεση και μπόλικη θέληση τελικά δεν ήταν αρκετά και το όνειρο που είδε πριν το ματς ο Rehakles τελικά ήταν κυριολεκτικά θερινής νυκτός...
Επαναλαμβάνω, δεν έχω βγάλει κάποια προπονητική σχολή αλλά το πόρισμά μου δεν πιστεύω να διαφέρει και πολύ από αυτό που θα παρουσιάσουν οι διάφοροι soccer anal-ysts στις εκπομπες. Συνοψίζοντας :
- Επειγόντως χρονομηχανή για να φέρουμε τον παλιο Σεΐταρίδη.Ο τωρινός μετονομάζεται μέρα με τη μέρα σε Κρεαταρίδη
- Κλωνοποίηση στο δεξί πόδι του El Toro και μεταμόσχευση στη θέση του αριστερού.Ο Σπυρόπουλος μπορεί να περιμένει.
- Εντατικά σεμινάρια ελέγχου της μπάλας στον Lukas
- Χρήση κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής σε εμάς τους φιλάθλους για να αντέξουμε όσα βλέπουμε(και κυρίως ακούμε...)
Επειδή όμως δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω κάποια πράγματα, σήμερα κάποιοι παίκτες έδωσαν τις δικές τους απαντήσεις μες στην όλη μετριότητα του συνόλου. Ένα μπράβο λοιπόν στον Alejandro που έτρεχε για όλους μέχρι την τελευταία στιγμή και χρειάστηκε να φύγει από το Ελλάντα για να μπορέσει να δείξει αυτό που ξέρει.Ακόμα ένα στον "σκύλο" Αβραάμ που πραγματικά "μάτωσε" για τη φανέλα(έστω και στο 2ο ημίχρονο).Το μεγαλύτερο μπράβο αξίζει στον Σωτηράκη που δεν έχει πάρει το μυδράλιο ακόμα με αυτά που βλέπει από την άκρη του πάγκου.Λίγοι στη θέση του θα έκαναν το ίδιο.Ραντεβού στο τέλος της πρώτης φάσης.
Εις το επανιδείν...
ΥΓ: O πιο γνωστός Γερμανός(ο Alzheimer ντε!) μου φαίνεται ότι έκανε την επίσκεψη του στον δικό μας...Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι ξέχασε μέσα τραυματία για 90 λεπτά...
ΥΓ2: Πόσο χειρότερα θα μπορούσε να πάει ο Σωτηράκης και ο Νικολάκης από τον Γιωργάκη και τον Giourkas?(βασική προϋπόθεση να παίξει ο Τοροσίδης στη σωστή του θέση)
ΥΓ3: Carlos Tevez και τα μυαλά στο μπλέντερ!
